دو برش از خالص اشتغال؛ سهم رئیسی نصف روحانی
تاریخ انتشار: ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۳۸۷۱۸
میانگین خالص اشتغال از زمان آغاز به کار دولت سیزدهم حدود ۲۰۰ هزار نفر برآورد شده است. این در حالی است که میانگین خالص اشتغال در شش فصل منتهی به شیوع کرونا بالغ بر ۲۳۰ هزار نفر بالاتر از این عدد بوده است.
به گزارش اکوایران، جمعیت شاغل کشور در زمستان سال گذشته نسبت به زمستان ۱۴۰۰ حدود ۲۶۰ هزار نفر افزایش یافته است؛ بنابراین خالص اشتغال در سال ۱۴۰۱ مثبت بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر این اساس عملکرد دولت پیشین در مقایسه با دولت فعلی در زمینه اشتغال بهتر بوده؛ آنهم در شرایطی که در ابتدای سال ۹۷ با خروج آمریکا از برجام موج عظیمی از تحریمها علیه اقتصاد ایران روانه شده بود. این در حالی است که وزیر کار و حتی شخص رئیس دولت سیزدهم اعلام کردهاند که در سال گذشته «یک میلیون شغل» ایجاد شده است.
در این گزارش به تغییرات تعداد شاغلین (خالص اشتغال) و تعداد بیکاران در چهار سال گذشته به صورت فصلی پرداختهایم. با توجه به اینکه بازار کار در هر فصلی خصوصیت مربوط به خود را دارد، باید هر فصل با فصل مشابهش قیاس شود. از همین رو در این گزارش نیز تغییرات بیکاران و شاغلین در هر فصل نسبت به فصل مشابه سال گذشتهاش محاسبه شده است.
وضعیت بازار کار در زمستان ۱۴۰۱کل جمعیت حاضر در سن کار (۱۵ سال و بیشتر) در زمستان سال گذشته حدود ۶۴ میلیون نفر برآورد شده است. ۲۵ میلیون و ۹۶۲ هزار نفر از این تعداد متقاضی کار کردن هستند. بر این اساس نرخ مشارکت اقتصادی ایران در زمستان ۱۴۰۱ حدود ۴۰.۵ درصد بوده که نسبت به فصل مشابه در سال ۱۴۰۰ کمی بالاتر رفته است.
بررسیها نشان میدهد از میان جمعیت فعال اقتصادی کشور ۲ میلیون و ۵۲۵ هزار نفر نتوانستهاند برای خود شغلی دست و پا کنند؛ به عبارت دیگر نرخ بیکاری نیز در زمستان گذشته ۹.۷ درصد بوده است. این نرخ در زمستان سال ۱۴۰۰ حدود ۹.۴ درصد به ثبت رسیده بود.
نرخ مشارکت اقتصادی در زمستان ۱۴۰۱ نسبت به زمستان سال گذشته کمی افزایش یافته، اما در همین بازه زمانی نرخ بیکاری بالاتر رفته است. از منظر اقتصاد کلان در این شرایط نمیتوان به قطعیت درباره بهبود یا بدتر شدن بازار کار سخن گفت، چراکه ممکن است افزایش نرخ بیکاری متأثر از افزایش نرخ مشارکت باشد. به بیان سادهتر، ممکن است افراد جدیدی که وارد بازار کار شده و متقاضی شغل بودهاند، نتوانسته باشند شغلی پیدا کنند و نرخ بیکاری از ناحیه همین افراد بالاتر رفته باشد. اما با توجه به عدم تغییر نرخ اشتغال در زمستان ۱۴۰۱ نسبت به زمستان ۱۴۰۰ تا حدودی میتوان گفت که وضعیت بازار کار در این دو بازه تغییر محسوسی نداشته است.
تغییرات اشتغال خالص در ایرانبه طور کلی در اقتصاد کلان نرخها و رشدها هستند که از اهمیت بالاتری برخوردارند؛ برای مثال، بیشتر تحلیلها از تغییرات نرخ بیکاری است تا تعداد بیکاران، اما گاه بنا به موضوع به تغییرات تعداد و جمعیت هم پرداخته میشود. یکی از موضوعاتی که به تغییرات تعداد پرداخته میشود، مسأله اشتغال خالص است. از کسر تعداد شاغلین در دو مقطع از هم خالص اشتغال به دست میآید. به عبارت دیگر، این شاخص بیان میکند در فاصله این دو زمان چه تعداد شغل به وجود آمده و به جمعیت شاغل افزوده شده، یا اینکه چه تعدادی شغل از بین رفته است.
بررسیها نشان میدهد تعداد شاغلین در زمستان ۱۴۰۱ نسبت به زمستان سال ۱۴۰۰ حدود ۲۶۲ هزار نفر افزوده شده است. چنانچه آغاز به کار دولت سیزدهم را از پاییز ۱۴۰۰ بدانیم، در شش فصلی که این دولت بر سر کار بوده، مثبتترین خالص اشتغالِ به ثبت رسیده، به پاییز سال گذشته تعلق دارد. در پاییز ۱۴۰۱ بالغ بر نیم میلیون نفر به تعداد شاغلین نسبت به فصل مشابه در سال ۱۴۰۰ افزوده شده بود. با این حال، در بهار ۱۴۰۱ خالص اشتغال منفی بوده و نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر از تعداد شاغلین کاسته شده است.
بررسیها نشان میدهد عمده افزایش اشتغال در دولت فعلی از سمت بخش خدمات بوده و در سوی دیگر، در دو سال گذشته از تعداد شاغلین بخش کشاورزی کاسته شده است. بر اساس محاسبات در یک سال گذشته تقریبا هر دو دقیقه یک کشاورز از کار خود خارج شده است.
به طور کلی میانگین خالص اشتغال در شش فصلی که دولت فعلی بر سر کار بوده، حدود ۲۰۵ هزار نفر برآورد شده است.
اثرگذاری کرونا و تحریم در تغییرات اشتغالدر ابتدای سال ۹۷ بود که خروج آمریکا از برجام موجب شد تا موج جدیدی از تحریمها علیه اقتصاد ایران روانه شود. با وجود این امر در سال ۹۷ به غیر از تابستان خالص اشتغال ایجاد شده پایینتر از ۳۰۰ هزار نفر نبوده و حتی در پاییز تغییرات اشتغال بالغ بر ۶۰۰ هزار نفر و در بهار نزدیک به ۸۰۰ هزار نفر به ثبت رسیده است. به طور کلی میانگین خالص اشتغال در سال ۹۷ حدود ۴۶۰ هزار نفر بوده است. در سال ۹۸ هم تقریبا وضعیت مشابه سال قبلی خود است و خالص اشتغال در تمامی فصول مثبت برآورد شده است.
در پایان سال ۹۸ بود کرونا وارد کشور شد و یکی از نخستین قسمتهای اقتصاد که از این وضعیت متأثر شد، بازار کار بود. از همین رو در بهار سال ۹۹ نزدیک به یک میلیون ۵۰۰ هزار نفر از تعداد شاغلین در اقتصاد ایران کاسته شد. هرچه به پایان سال نزدیکتر شدیم از شدت منفی شدنِ خالص اشتغال کاسته شد و این شاخص در زمستان به منفی ۳۰۰ هزار نفر رسید، اما به هر حال در تمامی فصول سال ۹۹ خالص اشتغال منفی بوده است. میانگین خالص اشتغال در این سال بالغ بر منفی یک میلیون نفر برآورد شده است.
زمانی که بحرانهایی مانند کرونا رخ میدهد در بین بخشهای اقتصادی نخستین و بیشترین ضربه را به بخش خدمات وارد میکند و در سال ۹۹ نیز عمده کاهش اشتغال از سمت بخش خدمات بوده است.
از بهار سال ۱۴۰۰ با هماهنگ شدن اقتصاد با شرایط جدید، خالص اشتغال مثبت شد. به طور کلی چنانچه سال ۹۹ را به دلیل شرایط کاملا غیرعادی آن کنار بگذاریم، میانگین خالص اشتغال در سالهای پایانی دولت قبل یعنی ۹۷ و ۹۸، نزدیک به ۴۵۰ هزار نفر بوده است.
تغییرات جمعیت بیکار در چهار سال گذشتهبررسیها نشان میدهد در شش فصل گذشته که دولت فعلی کار خود را آغاز کرده، در چهار فصل از تعداد بیکاران کاسته شده، اما در زمستان و بهار ۱۴۰۱ به تعداد بیکاران نسبت به فصول مشابه سال گذشتهاش افزوده شده است. برای مثال در زمستان گذشته تعداد بیکاران حدود ۱۱۵ هزار نفر افزایش را تجربه کرده است.
همانگونه که گفته شد، با وجود اینکه در سال ۹۷ خالص اشتغال مثبت بوده، به تعداد بیکاران هم افزوده شده است. زمانی که هم تعداد شاغلین بالا میرود و تعداد بیکاران بدین معنی است که ورود به جمعیت فعال اقتصادی بسیار بالا بوده است. به بیان دیگر به اندازهای به متقاضیان شغل افزوده شده که با وجود شاغل شدن بسیاری، تعدادی هم نتوانستهاند برای خود شغلی دست و پا کنند. اما در سال ۹۸ در تمامی فصول از تعداد بیکاران کاسته شده و خالص جمیعت بیکار منفی به ثبت رسیده است.
نکته جالب این است که در سال ۹۹ با وجود کرونا و کاهش جمعیت شاغل، از تعداد بیکاران هم کاسته شده است. نرخ بیکاری از نسبت جمعیت بیکار به کل جمعیت فعال اقتصادی (کسانی که تمایل به کار کردن دارند) به دست میآید؛ بنابراین کسانی که کار ندارند، اما به هر دلیلی از جستوجوی کار دست کشیدهاند، از نظر اقتصادی بیکار محسوب نمیشوند و به طور کلی خارج از جمعیت فعال اقتصادی به حساب میآیند.
زمانی که کرونا وارد کشور شد بسیاری به دلایل شرایط خطرناکی که وجود داشت ترجیح دادند کار نکند. همچنین شاید کسانی که به دنبال شغل بوده ترجیح دادند بنا به اوضاع به دنبال کار نگردند. از همین رو، چون این افراد دیگر در جستوجوی شغل نبودند و تمایلی به کار کردن نداشتند، تعداد جمعیت بیکار هم پایین آمد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: اشتغال بررسی ها نشان می دهد جمعیت فعال اقتصادی نفر برآورد شده خالص اشتغال در سال هزار نفر بوده زمستان ۱۴۰۱ نسبت به زمستان تعداد بیکاران تعداد شاغلین ثبت رسیده افزوده شده زمستان سال نرخ بیکاری طور کلی همین رو فصل مشابه سال گذشته دولت فعلی کاسته شده بازار کار شش فصل سال ۱۴۰۰ کاسته شد سال ۹۷ سال ۹۹
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۳۸۷۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نماینده مهاباد: مجلس در مورد کاظم صدیقی سکوت کرد، در مورد چای دبش لاپوشانی / تعداد افراد زیر خط فقر دو برابر شده است
جلال محمودزاده، نماینده مهاباد میگوید: در حال حاضر، خیلی از خانوادههای ایرانی به زیر خط فقر سقوط کردند و تقریباً قشر متوسط از بین رفته است. یعنی آمار خانوادههایی که زیر خط فقر هستند، نسبت به گذشته، بیش از دو برابر شدند.
محمد آیتی در رویداد 24 نوشت: تورم کمرشکن در کنار بیبرنامگی و نداشتن نقشه راه، روز به روز فشار زندگی را بر اقتصاد و مردم بیشتر میکند و تقریباً کسی پیدا نمیشود که از شرایط اقتصاد و معیشتی خود گله نکند. در همین خصوص، جلال محمودزاده، نماینده مهاباد با رویداد۲۴ گفتوگو کرده است.
در ادامه میتوانید مهمترین بخشهای این مصاحبه را بخوانید:
* یکی از انتقادات به عملکرد مجلس یازدهم، نحوه و رویکرد این قوه در نظارت بود. متاسفانه دولت سیزدهم از شعارهایی که داده بود، خیلی عقب مانده و این موضوع مخصوصاً در حوزه اقتصادی، مشهود است.
* متاسفانه در بدنه دولت، فسادهایی رخ داده که مجلس یازدهم در موضوع نظارت و پیگیری به این اتفاقات، عملکرد خوبی از خود به جای نگذاشت و به نوعی باید بگویم با دولت، مماشت کرد.
* به طور مثال، اگر ماجرای آقای صدیقی، امام جمعه تهران برای یک فرد عادی اتفاق میافتاد، با او چه برخوردی میکردند؟ هرچند آقای صدیقی، اشتباه را پذیرفت و عذرخواهی هم کرد، اما کافی نبود و مجلس باید به موضوع ورود و با تحقیق و تفحص و یا از طریق کمیسیونهای تخصصی، ابعاد مختلف ماجرا را روشن میکرد.
* در موضوع چای دبش، این همه تخلف صورت گرفت، ولی لاپوشانی کردند. از اینرو، یکی از انتقادات به مجلس یازدهم، ترکیب یکدست آن بود که باعث ارتباط نزدیک این قوه با دولت شد. خب، وقتی ۲۲۰ نماینده کنونی برای حضور آقای رئیسی در صحنه انتخابات، نامهای را امضا میکنند و برخی از همین افراد هم، رییس ستاد ایشان میشوند، نتیجه این میشود که از برخی تخلفات صورت گرفته شده، گذشت کنند، چون به نوعی پای آبروی خودشان درمیان بود.
* آقای رئیسی در خرداد ۱۴۰۰، قولهای سامان دادن به اقتصاد کشور، مسکن، اشتغالزایی و... را داد، اما گذشته زمان نشان میدهد جز در حوزه مسکن که توفیقات ۵۰ درصدی داشته است، شاهد بهبود اوضاع نیستیم.
* زمانی که آقای رئیسی رای آورد و رییسجمهور شد، دلار حدود ۲۶ هزار تومان بود، ولی دیدیم که در کمتر از سه سال از آغاز به کار دولت سیزدهم، دلار به ۷۰ هزار تومان هم رسید؛ یعنی رشدی حدود ۲.۵ برابر. همین بیارزششدن پول ملی، اثرات منفی خود را بر تولید، اشتغال، تورم و... گذاشته و نتیجه روشن آن، کوچکشدن سفرههای مردم است.
* در حال حاضر، خیلی از خانوادههای ایرانی به زیر خط فقر سقوط کردند و تقریباً قشر متوسط از بین رفته است. یعنی آمار خانوادههایی که زیر خط فقر هستند، نسبت به گذشته، بیش از دو برابر شدند.
* در این مدت، برخی از کارخانهها و کارگاههای تولیدی تعطیل شدهاند. در بخش کشاورزی و آبیاری مدرن برای کشور ما که کشوری خشک و نیمهخشک است، دو سال است که این روند کاملاً متوقف شده است. از طرفی، در بکارگیری ماشینآلات بروز برای بخش کشاورزی، کار تمام و کمال تعطیل است. در بحث صنایع تبدیلی کشاورزی، کارخانهها یا با نیمی از ظرفیت کار میکنند یا کلاً تعطیل شدند.
* اگر سری به برخی از شهرکهای صنعتی کشور بزنید، میبینید که ۴۰ درصد از ظرفیت آنها تعطیل شده است. از طرفی، متاسفانه بانکها هم دنبال معاملات و تجارت خودشان هستند و به حمایت از بخش تولیدی کشور نمیپردازند. دولت آقای رئیسی، تسهیلات بخش تولیدی را پنج درصد افزایش داد، یعنی همه بخشهای تولیدی و خدماتی کشور که قبلاً سود ۱۵ تا ۱۸ درصدی برای وامها میپرداختند، الان باید ۲۳ درصد سود به بانکها پرداخت کنند. همین رویکرد باعث شد خیلی از کارخانه و کارگاههای تولیدی به خاطر نداشتن سرمایه در گردش، دوام نیاورند و مسیر کوچکشدن و یا تعطیلی را در پیش بگیرند.
* گوشت قرمز در همین دوره آقای رئیسی نسبت به گذشته، پنج برابر شده است و نرخ مرغ تا سه و چهار برابر بیشتر شده است. طبیعی است که در این وضعیت، زندگی خانوادهها تحت فشار شدید قرار بگیرد و متاسفانه تامین تغذیه مردم با خطر روبرو شده است. این مسیر، قطعاً رشد بیماری را در جامعه بیش از پیش میکند و افزایش بیمار در کشور، کار درمان را هم با چالش مواجه کرده است.
* اکنون بیش از ۸۰ قلم دارو در کشور، کم داریم. نوبت دادن برخی بیمارستانهای دولتی به بیمار و حتی بیمارهای اورژانسی به حدود دو سال هم میرسد. خب اگر بیمار بخواهد درمانش سرعت بگیرد باید به بیمارستانهای خصوصی مراجعه کند که مطمئناً هزینههای گزافی بر وی وارد میشود. همین موضوع درمان باعث شده برخی از خانوادهها که بیمار جدی دارند، به واسطه هزینههای بالایی که باید پرداخت کنند، وارد خط فقر شوند.
* وضعیت کنونی، نگرانکننده است و تقصیر مجلس در این شرایط، کمتر از دولت نیست. مجلس، اهرمهای نظارتی دارد که میتواند دولت را در ریل درست انجام وظایفش قرار دهد، ولی این کار صورت نگرفت، آن هم به خاطر نزدیکی فکری مجلس با دولت.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: دعوت روزنامه اصولگرای همشهری برای "برخورد مومنانه" درباره ماجرای کاظم صدیقی چرا خریداران باغ ازگل سکوت کردهاند؟